یا نور

گلواژه های وحی ۱۱

سلام فرشتگان
از موارد دیگر، سلام فرشتگان، میهمانی بُشری، حضور فرشتگان الهی در خانه حضرت ابراهیم است، زمانی که دو فرشته مقرب الهی حامل بشارت اعطای فرزندی پاک – حضرت اسحاق – در خدمت حضرت ابراهیم حاضر می شود و بر او سلام دارند . در آیات الهی قرآن مجید در سه مورد ( هود/۶۹ – ذاریات/۲۵ و حجر/۵۲) این میهمانی تصویر سازی شده است.
قرآن پیوسته در نقل مطالب بیانی موجز و کلی دارد . اما در شرح این ضیافت در هر سه مورد سلام فرشتگان در ابتدای حضورشان و بیان و پاسخ حضرت ابراهیم شده است؟ چرا ؟
چون امروز روزی است که این خانواده از غم و رنج و تنهایی بدون فرزند نجات می یابند اگرچه سال های متمادی گذشته باشد و حضرت ابراهیم از مرز صدسالگی عبور کرده باشد و امر الهی محقق شده و خداوند فرزندی که از نسل پیامبران زیادی از بنی اسرائیل را ادامه می دهد به این خانواده عطا می شود.
در روایتی از حضرت ابراهیم نقل شده است که :«لذتی که من از سلام این فرشتگان بردم بر همه لذت های دنیا برتری داشت. (تفسیر نمونه ج۲۷)
ای پروردگار رب رحیم پیامبران و مومنانت را با درود و سلام با باران رحمت خود فیض کامل رساندی».
دل های ما در انتظار سلامی از توست …

گلواژه های وحی ۱۲

سلام به معنای وداع
در آیات کریمه الهی، گاهی واژه «سلام» برای جدایی و وداع به کار رفته است که نشان از نوعی قهر و روی گردانی توأم با بزرگواری و متانت است.
هنگامی که حضرت ابراهیم (ع) با آزر عموی بت پرست خود گفتگو کرده و او را به پرستش خدای یگانه فرا می خواند آزر در جواب حضرت را به سنگسار نمودن تهدید می کنه و حضرت ابراهیم در پاسخ می فرماید: «سلام علیک به زودی برای تو از خدای مهربانم طلب آمرزش خواهم نمود(سوره مریم/۴۷)»
و بعد از این سلام از آن دیار هجرت می نماید.
پیامبر اسلام (ص) نیز زمانی که به خداوند از لجاجت و عناد قوم خود در عدم پذیرش اسلام شکایت دارد.
خداوند با تهدیدی جدی اما بزرگوارانه از پیامبر(ص) می خواهد که از آن ها روی برتابد . گناه آنان را نادیده بگیرد و به عنوان جوابی بگوید:
«سلام، بزودی خواهند دانست( زخرف/۸۹)»
و این است برخورد رحمه للعالمین با دشمنانی که لحظه ای از آزار ا دست برنداشتند. جدایی مودبانه و محترمانه
با یک «سلام»

گلواژه های وحی ۱۳

«سلام کردن» نوعی تحیت و احترام نسبت به دیگر افراد می باشد . تحیت هر نوع احترام لفظی چون سخنان محبت آمیز، احوالپرسی، یا ارتباطات دوستانه دید و بازدید در رفت و آمدها ، اهداء هدایا و …. را شامل می شود.
خداوند در فرمانی روشن پاسخ به سلام و تحیت دیگران را چنین به ما آموزش می دهد.:
«هنگامی که کسی شما را تحیت گوید ، آن را به طرز بهتر یا مساوی پاسخ گویید(نساء/۸۶)»
اطاعت این امر الهی فضای جمعه رامعطر به عطر دوستی و محبت می کند و همه نسبت به ابراز عقلی یا عملی احسان و محبت به یکدیگر اشتیاق بیشتری می یابند.
اگر توان و ظرفیت پاسخ هر انسان را بیشتر و بهتر دارید حتما انجام دهید و اگر نمی توانید حداقل به صورت مساوی دوستی و محبت را جبران کنید . اما کم نگذارید.

گلواژه های وحی ۱۴

سلام بر خود
و در ادامه بحث«سلام» در سوره مبارکه نور آیه ۶۱ دستور جامع و جالبی آمده است که علم روانشناسی در تحکیم روابط افراد خانواده را به اوج رسانده می فرماید:
فاذا دخلتم بیوتاً فسلموا علی انفسکم تحیه من عند الله ( نور/۶۱)
«پس زمانی که در خانه ای وارد شدید بر خودتان سلام کنید این تحیتی مبارک از جانب خداوند است»
کاربرد واژه ها در این آیه از ظرافت خاصی برخوردار است.
آیا سلام بر خودتان به چه معناست؟
لفظ انفسکم چه مصادیقی دارد؟
آیا با توجه به معنای ریشه ای سلام به معنای دوری از هر رنج و آفت می توان چنین برداشتی از آیه داشت؟
شما پدر، مادر ، خواهر ، برادر یا همسر مدتی از خانه دور بوده اید و اکنون با خستگی ناشی ازکار و یا مشکلات دیگر وارد خانه می شوید ؟ بر خود سلام کنید یعنی این رنج و افسردگی را پشت درب خانه گذاشته و با چهره ای باز و شاد وارد خانه شوید این در صورتی است که لفظ بانفسکم «خودمان» باشد.
اما اگر انفسکم خودتان را اعضای خانواده و … بدانید در این صورت اعضای خانواده و فرزندان شما نیز مدتی دوری شما را تحمل کرده و علاوه بر خستگی کار روزانه، عدم حضور شما خلاء عاطفی و کمبود محبت برای آن ها بوجود آورده است شما با سلام کردن این ناراحتی را از آن ها دور کرده و با ورود خود عشق و محبت و شادی به خانه ببرید و به عزیزانتان نثار کنید. و اجرای این فرمان تحیت الهی و شادی برای هر جمع و هر خانواده است.

گلواژه های وحی ۱۵

سلام بر جاهلان
در سوره مبارکه فرقان خداوند با معرفی عبادالرحمن الگوی عملی از اعتقادات و رفتار آن ها را به نمایش گذاشته است . در ایه ۶۳ می فرماید:
عبادالرحمن کسانی هستند که در زمین به آرامی راه می روند و زمانی که جاهلان با آنان برخورد کنند در جواب به آن ها سلام می دهند.
شاید کاربرد لفظ «جاهل» در این آیه چنین باشد که در بسیاری از موارد اختلافات نتیجه عدم اطلاع صحیح یا سوء تفاهم و برداشت نادرست است که همه ی موارد فوق جهل به موضوع در طرف مقابل است که جاهل نامیده شده است. .
نکته جالب در ابتدای آیه اشاره به متانت و آرامش در حرکت و مشی عبادالرحمن است.
و سلام کردن آن ها با توجه به معنای ریشه ای «سلام» به معنای بر طرف کردن رنج و نا آگاهی در طرف مقابل مفهوم کاربردی آیه مشخص می شود. و این است جلوه ای از اخلاق اسلامی برای رفع اختلافات و ایجاد آرامش و صفا در محیط خانواده و جامعه .
برای ما از زندگی پیامبران و امامان معصوم نمونه های بسیاری از چنین عکس العمل ها در برابر دشمنان و یا دوستان نا آگاه نقل شده است.
که به نقل یک مورد اکتفا می کنیم.

گلواژه های وحی ۱۶

داستان جالبی از رفتار کریمانه امام حسن (ع) نقل شده است .
مردی شامی که سال ها تحت تاثیر تبلیغات معاویه قرار گرفته بود هنگام ورود به مدینه و پس از دیدار با امام حسن (ع) سخنانی رکیک و زشت و توهین آمیز به زبان آورد .
امام حسن در جواب با لبخند فرمود:
سلام بر تو ای پیرمرد ، گمان می کنم دراین شهر غریب باشی، یا شاید اشتباه گرفته ای ؟! آیا امشب منزلی داری که در آن بمانی؟
پس آن مرد شامی را به خانه خود برد و با مهمان نوازی خاص از او پذیرایی به عمل آورد . بعد از چند روز آن مرد هنگام خروج از مدینه خطاب به امام می گوید:
وقتی به مدینه وارد شدم تو و پدرت ؟؟؟ مغبوض؟!؟!؟ ترین مردم نزد من بودید و اکنون که از مدینه خارج می شوم محبوب ترین فرد نزد من حسن بن علی (ع) است(بحارالانوار، ج۴۳،ص۳۴۴)
و این نمونه عملی عباد الرحمن و جلوه اخلاقی قرآنی و اسلامی است.
اما ایا اگر کسی را مورد اهانت و … قرار داد با او چگونه رفتار می کنیم؟
می توانیم رفتار خود را با عبادالرحمن بسنجیم؟ چقدر فاصله داریم ؟!

گلواژه های وحی ۱۷

از کاربردهای دیگر سلام در آیات الهی قرآن مجید واژه «دارالسلام» است. این واژه از نظر لغوی بر مبنای خانه امن و آرام می باشد اما ان جا که «سلام» نام مبارک خداوند است و به جهت تعظیم به « دار » اضافه شده است معنای بسیار فراتر را بر می تابد …
روضه رضوان ؟!
پروردگار مهربان در یک دعوت عام همگی را به دارالسلام دعوت نموده است( یونس/۲۵)
میزبان: الله جل جلاله
دعوت نامه : قرآن مجید
ابلاغ دعوت: پیامبر خدا محمد مصطفی(ص)
کارگزاران: فرشتگان الهی
مکان: دارالسلام، بهشت عدن
خدایا چه شکوه و عظمتی؟! چه جلال و کبریایی؟! و …..
شاید دلیل انتخاب نام سلام برای بهشت موعود آن است که در آن مقام هیچ سخن لغو و گناه آلودی نیست و تنها سلام است و است و سلام(واقعه/۲۰) و یا سلام فرشتگان(نحل/۳۲)
و یا سلام خاص پروردگار بر اصحاب الجنه(یس/۵۸)
خدایا اگر چه روسیاه و گناهکاریم ، اما دل به لطف و فضل و کرم تو بسته ایم . ما را به راه راست هدایت و از میهمانان ضیافت خود قرار داده . انشاء الله

گلواژه های وحی ۱۸

نور و نار
الله نورالسماوات و الارض(نور/۳۵)
«نور» نام مبارک خداوند ، روشن و روشنی بخش جهان هستی است و به عنوان لطیف ترین ماده طبیعی با سرعت فوق العاده و خصوصیات بارز فرد در شاهکارهای آفرینش الهی است.
«نار» آتش با قرمزی رنگ و گرمای وجود و شعله های رنگارنگش یکی از چهار عنصر اصلی طبیعی به حساب آمده و با تولید انرژی و حرارت در زندگی انسان نقش سازنده دارد .
در فرهنگ قرآن مجید واژه های زیبای نور جلوه خاص دارد . در والاترین مقام نام مبارک خداوند است که در سوره نور و آیه نور پرتو افشانی می کند. به نوعی ارتباط با این سرچشمه یعنی ذات پاک الهی دارد.
مجموعه کتب وحیانی چون تورات(مائده/۴۴)، انجیل(مائده/۴۶) نور نامیده شده اند.
قرآن مجید به خاطر روشنگری و هدایت انسان ها و نجات آن ها از ظلمت و گمراهی «نور مبین(نساء/۱۷۴)» و یا کتاب منیر (کهف/۳۱) نام گذاری شده است. . از عقل و علم نیز به خاطر رفع سیاهی های جهل و خرافه یاد کرده اند .
وجود با عظمت پیامبر اسلام(ص) این دعوت کننده به سوی حق چراغ منیر (احزاب/۴۶) نام گرفته اند .

گلواژه های وحی ۱۹

نار
در فرهنگ قرآن مجید واژه نار نمادی از جهنم می نماید و شیطان از جنس آتش و آتش بیار هر معرکه و یک از موانع اصلی حرکت به سوی نور و در مقابل هدایت کننده به فحشا و منکر و سرانجام آتش است.
خداوند به وسیله رسولان الهی در انذارهای خود پیوسته انسان را از آتش های شعله دار( لیل /۱۴) ، سرپوشیده و فراگیرنده (قارعه/۱۱) هشدار داده و جهنم به عنوان نهایت و اوجی بر این آتش جایگاه کافران و ظالمانی است که بر جاودانگی در آن تاکید شده است. (زمر/۱۹)
اما زیباترین مصداق نور و نار در آیات الهی چهره حقیقی اعمال نیک و بد انسان است.
از آن جا که عمل هر کس پیوسته در دنیا و آخرت همراه اوست و لحظه ای از او جداشدنی نیست انسان ها به دو گروه اصحاب النار (یاران آتش) و اصحاب الجنه (یاران باغ و بهشت) تقسیم شده اند.
این (نار) و آن بهشت نموداری از باورها، رفتار و اعمال و اخلاق هر کس است که از آن به (یار) همراه دائمی و جدا نشدنی یاد شده است.

گلواژه های وحی ۲۰

اصحاب الجنه
اصحاب الجنه نوریان و یاران بهشت، زنان و مردانی با ایمان هستند که وجودشان چون باغی پر طراوت و سرسبز است که صفا بخش هر مجلس و جمع آرامبخش هر همنشین است. گویی در کنار آن ها خرمی و شادی باغ تداعی می شود و از ثمرات وجودی آن ها از این باغ مصفا میوه ها و ثمراتی نیکو به بار می نشیند و به دیگران هدیه می شود.
اما اصحاب النار
اصحاب النار آن ها هستند که شعله های نامرئی آتش کفر و حسادت و خشم و غضب یا کبر و غرور و ظبم و گناه در خود ذخیره نموده اند . خود پیوسته در این جهنم درونی می سوزند و شعله های آتش وجود آنان به صورت سخنانی نیش دار یا عیب جویی و طعنه و تمسخر یا تحقیر و ظلم و آزار به دیگران نثار می شود. این شعله ها چه بسا خانمان ها و دل ها به آتش می کشد و می سوزاند. و چه بسا سال ها زخم و زخم هایی جگر سوز از خود به یادگار می گذارد.
نگاهی به رفتار و گفتار خود داشته باشیم . در دادگاه وجدان با محاکمه ای از رفتار و گفتار خود ، جایگاه خود در این دو گروه بیابیم
آیا من یار باغ بهشتم؟ و یا یار آتش؟